Το πιο παλιό, το πιο αληθινό, το πιο ωραίο όργανο της μουσικής, η μόνη αρχή στην οποία οφείλει την ύπαρξή της, είναι η ανθρώπινη φωνή.

Όταν οι λέξεις έρχονται σ’ επαφή μ’ αυτό που λέμε Μουσική, πριν απ’ όλα λιποθυμούν, ξαπλώνουν, παραδίδονται και χάνουν κάθε από φυσικού τους ενέργεια, κίνηση, ζωή. Κι ύστερα αρχίζει η περιπέτεια της μελωδίας, είχε πει ο Χατζιδάκις.

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι ο χρόνος που αφιερώνεται στη μουσική και τις τέχνες, δεν επηρεάζει αρνητικά τη μάθηση των παιδιών αλλά συνδράμει ουσιαστικά στη βελτίωση της εκπαίδευσης και στη δημιουργία καλύτερων ανθρώπων.

Η μουσική συμβάλει στην πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, στην αύξηση της κοινωνικότητας, της αυτοπειθαρχίας και της υπευθυνότητας. Βελτιώνει τις ομαδικές δεξιότητες, την αυτοεκτίμηση και ενισχύει τις ικανότητες ανάγνωσης. Χτίζει τη φαντασία και το πνεύμα και δημιουργεί μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Mέσα από τις μουσικές δράσεις, τη χορωδία και τον εξοπλισμό που διαθέτει (αίθουσα μουσικής, πιάνα, ντραμς, εκπαιδευτικά κρουστά Orff, boom whackers) είναι να εφοδιάσει τους αυριανούς πολίτες με τις κατάλληλες γνώσεις, βιωματικές εμπειρίες και αισθητική καλλιέργεια. Ολοκληρώνοντας τα παιδιά την εκάστοτε δράση, έχουν δεχτεί ουσιαστική ευχαρίστηση που προκύπτει από την συμμετοχή και την συνδημιουργία.

Ο Πλάτωνας άλλωστε, το είπε πιο απλά: «Η μουσική δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στο μυαλό, φτερά στη φαντασία».