Page 12 - 2007_02

Χριστούγεννα στο Σάλτσμπουργκ και τη Βιέννη 12

Η πολυπόθητη μέρα στοές, τις καμάρες και τις προσό-
που εβδομάδες περί- ψεις των σπιτιών. Τι να πρωτοθαυ-

μενα έφτασε. μάσεις! Το σπίτι του Μότσαρτ, τον

Ξημερώματα Κυριακής 24 Δε- καθεδρικό ναό, που ήταν εσωτερι-

κεμβρίου 2 η ώρα, βρισκόμουν με κά στολισμένος με Χριστουγεννιά-

τους γονείς μου στο αεροδρόμιο. τικα δέντρα! Σε ένα γραφικό καφέ

Μετά τον απαραίτητο έλεγχο που ήπιαμε ζεστή σοκολάτα και κοιτά-

έγινε, μπήκα για πρώτη φορά στο ζαμε μαγεμένοι τα κτίρια. Νόμιζες

αεροπλάνο. Η πτήση κράτησε 2 ότι βρισκόσουν σε μια άλλη επο-

ώρες, οι αεροσυνοδοί όλο χαμόγε- χή! Εγώ μαγεμένος παρατηρούσα Τα μάτια μου θαμπώθηκαν από

λα και περιποιήσεις. Λόγω των τα πάντα. Ήθελα όλες αυτές οι ει- την ομορφιά των κτιρίων. Λόγω

εορτών πρόσφεραν συχνά γλυκά, κόνες να καταγραφούν στο μυαλό Χριστουγέννων πήγαμε για εκκλη-

ποτά και αναψυκτικά. Στο Σάλτσ- μου, για να τις πάρω μαζί μου, να σιασμό σε μια εκκλησία που βρί-

μπουρκ φτάσαμε πρωί, 8 η ώρα θυμάμαι!!! Το απόγευμα φύγαμε σκεται στην ελληνική γειτονιά.

Βιέννης. Πάνε 1 ώρα μπροστά. για Βιέννη. Η διαδρομή κράτησε Κόσμος αρκετός, δρόμοι στολι-

Βγαίνοντας από το αεροπλάνο αρκετά, περάσαμε από βουνά και σμένοι, κιόσκια με Χριστουγεννιά-

το κρύο ήταν τσουχτερό, σε πάγω- λίμνες. Εγώ ήμουν αρκετά κουρα- τικα στολίδια και μουσική! Πα-

νε μέχρι το κόκκαλο. Πήραμε τις ντού μουσικοί με βιολιά!

βαλίτσες και μπήκαμε στο πούλ- Μέσα σε 5 μαγευτικές μέρες

μαν που μας περίμενε. Το Σάλτσ- και που δεν πήγαμε! Στα δάση του

μπουρκ ήταν πνιγμένο στην ομί- Μάγκερλινγκ, στην Όπερα, στα

χλη. ασπρόπαγος είχε σκεπάσει τα μουσεία, στα παλάτια και στα τε-

πάντα. Μετά από μια σύντομη δια- ράστια κτίρια. Οι άνθρωποι εκεί

δρομή, το λεωφορείο μάς άφησε σεβάστηκαν την κληρονομιά

σε μια μεγάλη πλατεία. τους!!! Συνυπάρχουν το παρελθόν

Ο ξεναγός μας, ο κύριος Στέλι- και το μέλλον.

ος, μας είπε να τον ακολουθήσου- σμένος και δεν μπορούσα να κρα- Φτάνοντας στην Ελλάδα με

με, και να προσέχουμε να μην χα- τήσω τα μάτια μου ανοικτά. έπιασε μια θλίψη. Κατάλαβα ότι

θούμε, γιατί εκείνη την ημέρα ήταν Το βράδυ, η Βιέννη με τα φώ- 400 χρόνια σκλαβιάς πόσο κακό

αρκετός ο κόσμος. τα, μου φάνηκε σαν μια μεγαλού- μας έκαναν.

Διασχίσαμε την παγωμένη γέ- πολη όπως οι άλλες. Το πρωί ξυ- Στα χρόνια αυτά η Ευρώπη με-

φυρα του ποταμού Σαλτσαχ. Μπή- πνήσαμε όλοι, γύρω στις 8. Θα σουρανούσε και εμείς προσπαθού-

καμε από μια στοά στην παλιά πό- φεύγαμε για ξενάγηση στις 10 η σαμε να κρατήσουμε την εθνική

λη στην Γκετράϊντεγκασε. Είναι το ώρα. ταυτότητά μας.

ιστορικό, εμπορικό κέντρο της πό- Η Βιέννη, είναι μια μαγευτική Αν ήμασταν ελεύθεροι άραγε τι

λεως. πόλη. Βρίσκεται στη δεξιά όχθη πράγματα θα είχαν γίνει!!!

Οι σιδερένιες ταμπέλες των του ποταμού Δούναβη, στο σημείο Ελλάδα αθάνατη,

μαγαζιών, μερικώς επιχρυσωμένες που διασταυρώνονται οι δρόμοι αιώνιος θαυμαστής σου.

είναι κατασκευασμένες από τον που συνδέουν τη Βαυαρία με την

Μεσαίωνα. Χαρακτηριστικά του Ουγγαρία, και την Ιταλία με τη Γιάννης Πανταζής

ιστορικού κέντρου είναι τα γραφι- Βοημία. Α΄ Γυμνασίου

κά δρομάκια με τις μεσαιωνικές Ό, τι και να γράψω είναι λίγο!