Page 7 - 2014_17
P. 7
7 Άρθρα
Μυρσίνη Ταχλιαμπούρη: ό,τι χρειαζόταν για να πετύχει ο καθένας από
Μετά από σχεδόν 2 χρόνια προετοιμασίας
εμάς τον στόχο του, αλλά και να μας εξοπλίσουν
και αδιάκοπου αγώνα, καταφέραμε εγώ και
με αξίες, όπως υπομονή, επιμονή, άμιλλα,
άλλοι συμμαθητές μου να πραγματοποιήσουμε
ομαδικότητα και αγάπη, ώστε να βγούμε στην
ένα από τα όνειρά μας: να εξασφαλίσουμε μία
κοινωνία όχι μόνο μορφωμένοι, αλλά πάνω απ’
θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ομολογώ
όλα καλοί άνθρωποι.
πως είχα μεγάλη αγωνία να δω πώς θα ήταν
το πανεπιστήμιο, οι καθηγητές, η φοιτητική ζωή Δανάη Κοτσωνή:
μου γενικότερα. Και να ‘μαι τώρα, να φοιτώ Αν και είναι νωρίς για να σχηματίσω
στο Τμήμα Χημείας της Πάτρας. Μόλις έμαθα μια ολοκληρωμένη εικόνα, νομίζω πως η
πως πέρασα σε αυτή τη σχολή, η αλήθεια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη χώρα μας- και
είναι πως στενοχωρήθηκα, αφού δεν ήταν κυρίως η Νομική, για την οποία μπορώ να έχω
η πρώτη μου επιλογή, ούτε όσον αφορά το πιο λεπτομερή άποψη- αντικατοπτρίζει την ίδια
αντικείμενο ούτε όσον αφορά την πόλη. Πόσο την ουσία της Ελλάδας: άσπρο και μαύρο, καλό
και κακό, εξαίρετο και απαίσιο στο ίδιο καζάνι.
λανθασμένη αποδείχθηκε Σε ό,τι αφορά τα αρνητικά
τελικά η τότε αντίδρασή Η Τριτοβάθμια της, όπως η δυσλειτουργία
μου! Η σχολή είναι της γραμματείας, οι
πραγματικά πάρα πολύ Εκπαίδευση καταλήψεις, οι κομματικές
καλή, με ενδιαφέροντα έριδες, είναι αλήθεια
μαθήματα και εργαστήρια πως μπορεί να κάνουν
την καθημερινότητα
και με καθηγητές γεμάτους μέσα πραγματικό Γολγοθά!
όρεξη να μας μεταδώσουν Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει
τη γνώση τους. Επίσης, απ’ τα μάτια μας ότι δεν υπάρχουν πτυχές
της που αποτελούν
αυτό που δεν περίμενα αληθινά «διαμάντια».
να αντικρίσω είναι η Το υψηλό επίπεδο των
τόσο μεγάλη έκταση καθηγητών, οι διέξοδοι που δίνονται σε όποιον
ενδιαφέρεται ουσιαστικά για τις σπουδές του
του πανεπιστημίου! και η βοήθεια που προσφέρουν οι μεγαλύτεροι
Κυριολεκτικά, ένας κανονικός λαβύρινθος φοιτητές σε εμάς τους πρωτοετείς, με κάνουν
με δρόμους, κτίρια, χώρους στάθμευσης, να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Δυσκολίες
καφετέριες. Και όλα αυτά μέσα σε μία έκταση υπάρχουν και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν,
γεμάτη πράσινο. Όσο για την πόλη; Η φοιτητική γιατί αυτή η χώρα δεν αλλάζει εύκολα μυαλά.
ζωή στην Πάτρα είναι υπέροχη. Όποια μέρα Το στοίχημα με τον εαυτό μας, όμως, είναι να
και ώρα και αν αποφασίσει να βγει κανείς, θα κρατάμε το χαμόγελό μας πλατύ, το κεφάλι μας
αντικρίσει μια πόλη γεμάτη ζωντάνια και κόσμο, ψηλά και να αγωνιζόμαστε για να γίνουμε ό,τι
κυρίως νέους, αλλά και μια πληθώρα από στέκια ονειρευόμαστε. Τρόποι υπάρχουν, αρκεί να τους
και μαγαζιά που ικανοποιούν κάθε γούστο. ανακαλύψουμε.
Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τα
παραπάνω, είμαι πολύ ευχαριστημένη και από
τη σχολή και από την πόλη που θα περάσω «τα Νόνικα Κουτέλα:
Με την εισαγωγή μου στην τριτοβάθμια
καλύτερα χρόνια της ζωής μου», τα φοιτητικά, εκπαίδευση συνειδητοποίησα πως η έλλειψη
σύμφωνα με τους περισσότερους. Κλείνοντας, ενδιαφέροντος για σωστή μόρφωση αλλά και
δεν θα μπορούσα να μην ευχαριστήσω τους αναβάθμιση του πανεπιστημίου οφείλεται
καθηγητές του σχολείου, που όλα αυτά τα κατά ένα μεγάλο μέρος σ’ εμάς τους ίδιους.
χρόνια αγωνίστηκαν, όχι μόνο να μας διδάξουν
Είναι αισθητή η αδιαφορία των φοιτητών
για τις σπουδές τους και αυτό μπορεί εύκολα
να το διαπιστώσει κανείς επισκεπτόμενος
τους χώρους του πανεπιστημίου (γκράφιτι
με κομματικά συνθήματα στους τοίχους,
αφίσες, σκουπίδια διάσπαρτα πεταμένα στους
διαδρόμους, αμφιθέατρα με σπασμένα έδρανα
κλπ). Είναι λυπηρό, αλλά η ίδια η συμπεριφορά
των φοιτητών δεν βοηθάει στην καλυτέρευση
της Παιδείας. Οι καθηγητές από τη μεριά τους
προσπαθούν να δώσουν ό,τι καλύτερο μπορούν,
αλλά δεν βρίσκουν ανταπόκριση στα μάτια των
παιδιών. Αυτό είναι κάτι που με έχει ξαφνιάσει
και στενοχωρήσει και στο οποίο ήθελα να
αναφερθώ.
