Page 5 - TEUXOS 31

Σελίδα 4

δίνουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα της, έτσι όπως συμφέρει τον θύτη να παρουσιάζεται. Η
συναισθηματική - ψυχολογική κακοποίηση συνυπάρχει συνήθως με τη λεκτική κακοποίηση,
μπορεί όμως να υπάρχει και από μόνη της. Η κοινωνική - ψυχολογική κακοποίηση
περιλαμβάνει συμπεριφορές που στοχεύουν και/ή καταλήγουν στην κοινωνική απομόνωση
του θύματος, αποτρέποντας το από το να αναπτύξει και να διατηρεί στενές σχέσεις
με άλλους ανθρώπους. Τέλος, η οικονομική - ψυχολογική κακοποίηση αποτελείται από
συμπεριφορές που στοχεύουν και/ή προκαλούν την πλήρη οικονομική εξάρτηση του θύματος
από το θύτη. Περιλαμβάνει επίσης το να χρησιμοποιεί κάποιος τον οικονομικό παράγοντα
ως ένα τρόπο να ελέγξει τη συμπεριφορά του θύματος και να του προκαλέσει ενοχές.

Μια ακόμη σημαντική μορφή σύγχρονου ενδοοικογενειακού κακού αποτελεί
η παραμέληση κυρίως των ανήλικων μελών, αλλά και ο αντίποδας αυτής, ο
υπερπροστατευτισμός. Παρόλο που είναι δύο αντίθετες καταστάσεις οδηγούν και οι δύο
στο ίδιο αποτέλεσμα: την ατελή ανάπτυξη της προσωπικότητας, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση,
την πρόκληση συναισθημάτων μειονεξίας. Ψυχολογική παραμέληση είναι όταν ένας γονιός
στερεί το παιδί του από τις βασικές συναισθηματικές και εκπαιδευτικές του ανάγκες
του, όπως για παράδειγμα την τρυφερότητα, προσοχή, υποστήριξη, εκπαίδευση και
επαγγελματικές ευκαιρίες που μπορεί να του προσφέρει. Στις μέρες μας, κύριος παράγοντας
που οδηγεί στη σωματική αλλά και στη ψυχική παραμέληση του παιδιού αποτελεί ο
σημερινός τρόπος ζωής. Τα αυξημένα ωράρια κια οι υπερωρίες των γονέων εξαντλούν
τα ψυχοσωματικά τους αποθέματα αλλά και δεν τους αφήνουν χρονικά περιθώρια να
ασχοληθούν με το παιδί τους. Από την άλλη πλευρά, ο υπερπροστατευτισμός αναφέρεται σε
καταπίεση που περιλαμβάνει υπερβολική προστασία ή έλεγχο του παιδιού/ εφήβου/ νεαρού
ενήλικα, κάτι που μπορεί να καταλήξει σε δυσκολία του παιδιού να γίνει ένας ενήλικας
ικανός να αναλαμβάνει ευθύνες και να παίρνει τις δικές του αποφάσεις.

Εκτός από τα παραπάνω, μια ακόμη μορφή σύγχρονου κακού στην οικογένεια που
σπάνιζε στα παλιότερα χρόνια αλλά έχει αναπτυχθεί σε αυτές τις γενιές, είναι η βία που
ασκούν τα παιδιά προς τους γονείς. Αυτό συμβαίνει λόγω της ανικανότητας των γονέων να
ελέγξουν τα παιδιά τους και να θέσουν όρια. Επίσης, η συμπεριφορά οφείλεται και στα
πρότυπα που προβάλλονται στην κοινωνία αλλά λόγω της απουσίας αρχών και αξιών. Έτσι
τα παιδιά γίνονται επιθετικά και δεν διαθέτουν σεβασμό προς τους γονείς τους, γεγονός
που τους οδηγεί σε υβριστικές συμπεριφορές απέναντι στους γονείς, ακόμα και στη χρήση
σωματικής βίας.

Είναι σημαντικό να καταβληθούν προσπάθειες για την καταπολέμηση του κακού που
συμβαίνει στις σημερινές οικογένειες, καθώς η οικογένεια είναι το αρχικό κύτταρο για τη
διαμόρφωση ενός σωστού πολίτη, ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου που θα βγει στην κοινωνία
και θα ενταχθεί ομαλά σε αυτήν.

Ηλιάνα Κατερινοπούλου, (Γ2 Γυμνασίου)