Page 11 - 2016_23

Αξίωσε μας να δούμε και την ένδοξη 11 Άρθρο

Ανάσταση Σου. Χριστιανικό Πάσχα

Μ. Παρασκευή Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς
Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή, και
1. Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή
απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη
Αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού
έτους. Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην. μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την
2. Άξιον εστι, μεγαλύνειν σε τον Ζωοδότην, εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου.
Με τον όρο Ανάσταση αναφερόμαστε είτε
τον εν τω Σταυρώ τας χείρας εκτείναντα και στην εβδομάδα της Ανάστασης μέχρι το
Σάββατο της Διακαινησίμου, είτε στην περίοδο
συντρίψαντα το κράτος του εχθρού. των 50 ημερών που ακολουθούν την εορτή της
3. Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, Ανάστασης, όπου και η καλούμενη τελευταία
ημέρα (αριθμητικά) Πεντηκοστή.
προσφέρει Χριστέ μου Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού,
Ερμηνεία λόγω της σπουδαιότητάς της, επηρεάζει
1. Χριστέ Εσύ, που είσαι ζωή, τοποθετήθηκες το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας
τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη
στον τάφο και οι στρατιές των αγγέλων Τεσσαρακοστή,Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες
μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι
αισθάνονταν κατάπληξη και δοξολογούν την ακολουθίες που τελούνται έχουν αρχαιοπρέπεια
(ανάγονται στους πρώτους αιώνες του
ταπείνωση Σου. Χριστιανισμού όπως η αφή τουΑγίου Φωτός),
2. Πρέπει να δοξάζουμε Εσένα που δίνεις τη κατάνυξη και λαμπρότητα, και περιγράφονται
λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας.
ζωή, Εσένα που άπλωσες τα χέρια Σου επάνω
Μαρία Περρωτή, Β΄ Γυμνασίου
στο Σταυρό και συνέτριψες τη δύναμη του
Πάσχα
εχθρού.
3. Όλες οι γενιές (των ανθρώπων) προσφέρουν,

Χριστέ μου, ύμνο την Ταφή Σου.

Μ. Σάββατο

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον

πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν

Χαρισάμενος.
Ερμηνεία

Ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με

το θάνατο Του συνέτριψε το θάνατο και χάρισε

τη ζωή σ’ αυτούς που ήταν στους τάφους.

Π άσχα ονομάζεται η μεγάλη
γιορτή του ιουδαϊσμού και
του Χριστιανισμού. Στον
Ιουδαϊσμό καθιερώθηκε
ως ανάμνηση της Εξόδου, που
ελευθέρωσε τους Εβραίους από την
αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα,
υιοθετήθηκε ως εορτασμός από
τους Χριστιανούς αναφορικά με τον
θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση
του Ιησού Χριστού.
Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής
των Ιουδαίων συνέβη με μια σειρά
θεϊκών προνοιακών παρεμβάσεων,
από τις οποίες η σημαντικότερη
εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία
θα εξολοθρεύονταν τα πρωτότοκα
των ανθρώπων και των ζώων των
Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των
Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι
πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το
αίμα του αρνιού που είχαν θυσιάσει.