Page 13 - TEUXOS 79

12

Το «καλαντόνερον»

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, όποιος
ξυπνήσει πρώτος, πρέπει να φέρει
απ’ έξω το πρώτο νερό. Μαζί του ο
«απεσταλμένος» παίρνει τα τυχερά
λεπτοκάρυα και στη διάρκεια
της διαδρομής δεν πρέπει να
μιλήσει με κανέναν. Ύστερα όλη
η οικογένεια νίβεται με το πρώτο
νερό, το «καλαντόνερον». Είναι καλό
σημάδι, κατά την παράδοση των
Ποντίων, αν στο σπίτι τους κάνουν
ποδαρικό μικρά παιδιά.

Η πρώτη ημέρα του χρόνου!

Το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς διάλεγαν
ένα μεγάλο κούτσουρο για να καίγεται στο τζάκι. Πίστευαν ότι
η φωτιά διώχνει τα δαιμόνια που έρχονταν από την καπνοδόχο. Το
κούτσουρο αυτό το λέγανε «καλαντοκούρ’». Το ίδιο βράδυ ο αρχηγός της
οικογένειας έκοβε τη βασιλόπιτα, που το φλουρί της ήταν μια δεκάρα. Έπειτα ο
ίδιος ανακάτευε φουντούκια με νομίσματα και τα πετούσε ψηλά τρεις φορές λέγοντας
ευχές για τη νέα χρονιά.
Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς πηγαίνανε οι χωριανοί στη βρύση του χωριού. Αφήνανε εκεί
τσουρέκια, γλυκίσματα, φρούτα και έπαιρναν νερό (το θεωρούσαν αγιασμένο) για να ραντίσουν το
σπίτι. Μετά έσπαζαν στην πόρτα του σπιτιού ένα ρόδι για το γούρι.
Σε κάποιες περιοχές του Πόντου, κάθε οικογένεια έπαιρνε από ένα κυδώνι και το έκοβε σε
τόσα κομμάτια όσα άτομα ήταν η οικογένεια. Μετά έβαζαν μια δραχμή μέσα σ’ ένα κομμάτι,
το ανακάτευαν μέσα σε μια πετσέτα και διάλεγε ο καθένας από ένα. Σε όποιον τύχαινε η
δραχμή, αυτός μετά έπρεπε να σηκωθεί τα χαράματα, να πάρει μια κανάτα και να πάει κάτω
στην πλατεία να τη γεμίσει με νερό. Από αυτό το νερό θα έβαζε λίγο στα ζώα, θα κρατούσε
λίγο να πλυθούν και λίγο για να πιουν, σαν αγιασμό.

κτααηιπότνητηΑνναΑΜσγτγααερλσίιίλκαιαήΠεΤρσΠρόαωλντκτήεαλ,ή Με αφορμή τα 100 χρόνια
από τη Γενοκτονία των Ποντίων

(1919-2019)