Page 3 - 2007 Αριθμός Φύλλου 27

Απρίλιος 2008 3

Καλαμάτα: ?την πόλη μας αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του
1821, του διαγωνισμού των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι, με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλι-
σμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο,
στο γήπεδο του Μεσσηνιακού, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.

Τρίπολη: Σην Κυριακή του Πάσχα, η πόλη σκεπάζεται από τον καπνό που δημιουργούν
οι φωτιές, που σιγά - σιγά ανάβουν, ξεκινώντας λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Σο θέαμα με τις
στήλες από το ύψωμα του Αγίου Θεοδώρου είναι μοναδικό. Σο πρωί της Κυριακής αρχί-
ζει το μεγάλο γλέντι με την συμμετοχή χορευτικών συγκροτημάτων, ενώ ντόπιοι και ξένοι
αναβιώνουν το έθιμο της κλεφτουριάς.

Λεωνίδιο: Σο βράδυ της Ανάστασης γεμίζει ο ουρανός από φωτεινά «αερόστατα», τα οποία ανυψώνονται
από τους πιστούς κάθε ενορίας.

Κυκλάδες : ?την Πάρο, η μεταφορά του επιταφίου της Μάρπησσας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον,
καθώς κατά τη διάρκειά της γίνονται 15 στάσεις. ?ε κάθε στάση φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού,
όπου τα παιδιά, ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την εί-
σοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Όρος των Ελαίων, το μαρτύριο της ?ταύρωσης και
την Ανάσταση.

Δωδεκάνησα: ?τη Ρόδο, το ?άββατο του Λαζάρου, τα παιδιά γυρίζουν από πόρτα σε πόρτα και τραγου-
δούν «το Λάζαρο», συγκεντρώνοντας χρήματα και αυγά για τους ιερείς. Παλαιότερα, αυτή την ημέρα κα-
νένας γεωργός δεν πήγαινε στο χωράφι του να εργαστεί, αφού πίστευαν πως θα μαραινόταν.

Μακεδονία: ?την Ιερισσό της Χαλκιδικής το σημαντικότερο πασχαλινό έθιμο είναι «Σου μαύρου μου τ’
αλώνι». Γιορτάζεται την Σρίτη μέρα του Πάσχα πάνω στους λόφους. Μετά από την επιμνημόσυνη δέηση
και την εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας, οι γεροντότεροι αρχίζουν το χορό. ?ιγά σιγά πιάνονται
όλοι οι κάτοικοι, τραγουδούν και χορεύουν πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με το «καγκελευτό»
χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Σούρκους το 1821.

Το σπάσιμο των κανατιών: ?την Κέρκυρα το πρωί του Μεγάλου ?αββάτου, μόλις χτυ-
πήσει η δεύτερη καμπάνα, υπό τους χτύπους κανονιοβολισμών από το φρούριο , οι γυναί-
κες ρίχνουν από τα παράθυρα της παλιάς πόλης πήλινα δοχεία γεμάτα νερό, που σπάνε
με πάταγο στα καντούνια.

Το κάψιμο του Ιούδα: ?ε πολλές περιοχές της χώρας, όπως στη Μονεμβασία, τη ?ύμη και την Αστυ-
πάλαια, ανήμερα ή την επομένη του Πάσχα, γίνεται το κάψιμο του ομοιώματος του Ιούδα παραγεμισμέ-
νου από ξύλα και άχυρα. Προηγουμένως, οι νέοι έχουν περιφέρει το ομοίωμα στα χωριά.

Από ηοςρ μαθηηέρ ηηρ Γ’ και Δ’ ηάξηρ