Page 6 - 2007 Αριθμός Φύλλου 27
P. 6
6 Δεκέμβπιορ 2008
Κάποτε υπήρχε ένας δήμος που τον έλεγαν Μεγάλη Αδιαφορία. Κανένας πολίτης δεν ενδιαφερόταν για τίποτα.
Δεν έκαναν τίποτα ούτε για την καθαριότητα της πόλης τους ούτε για την κατάσταση των δρόμων και κτιρίων ούτε
για να έχουν περισσότερο πράσινο και οξυγόνο.
Όλοι έλεγαν: «Δε βαριέσαι. Τι μπορούμε να κάνουμε; Δεν έχουμε τη δύναμη
να κάνουμε τίποτα. Ας κάνουν τη δουλειά τους οι υπεύθυνοι».
Έτσι σιγά σιγά μολύνθηκε το λιγοστό νερό που είχε μείνει. Μολύνθηκε και ο
αέρας. Γέμισε ο τόπος σκουπίδια. Μαράθηκαν τα φυτά, αρρώστησαν τα ζώα κι
άρχισαν να αρρωσταίνουν ακόμα και οι άνθρωποι.
Τότε κατάλαβαν ότι έφταιγαν οι ίδιοι για την κατάσταση της πόλης τους.
Άρχισαν να συνεργάζονται για να καθαρίσουν το δήμο τους. Μικροί και μεγάλοι
λοιπόν πρόσεχαν να καταναλώνουν και όχι να υπερκαταναλώνουν, όπως
έκαναν παλιά. Ξαναχρησιμοποιούσαν πράγματα αντί να τα πετάνε ως άχρηστα.
Κάθε μέρα στο σπίτι, στο σχολείο, στη δουλειά μάζευαν καθετί που μπορούσε
να ανακυκλωθεί και το έριχναν στους ειδικούς κάδους.
Μέσα σε λίγο καιρό δουλεύοντας όλοι μαζί κατάφεραν να κάνουν την πόλη
τους πανέμορφη, γι’ αυτό και της άλλαξαν το όνομα. Την ονόμασαν «Μεγάλη
Ομορφιά»!
Από τα παιδιά της Γ’ τάξης
