Page 9 - Teuxos 27.indd
P. 9

8 							                                                                                            Σχολικές Εορτές
καλά, τίποτα το ανησυχητικό”. Πήγα στο χωράφι.                               Η κυρά της Ρω
Γύρισα… Βρίσκω τη μάνα κλαμένη. “Μα τι έγινε;”                  (Βασιλίνα Ναθαναήλ, Γ΄ Λυκείου)
“Λάθος διάγνωση”, “Ειλεός” “Μαζί με τα παιχνίδια
και το σχολείο τελείωσε και η ζωή της αδερφής      Άλλη μια μέρα ξημερώνει… Σε λίγο
σου” Σπάραξα… οκτώ χρονών εγώ, δέκα ήταν αυτή.                      θα υψώσω για μία ακόμη φορά τη
“Με ποια θα κοιμάμαι τώρα στρωματσάδα και θα                        σημαία σε αυτή τη μικρή γωνιά της
μου ζεσταίνει τα πόδια, όταν κρυώνω;” Πέρασε                        Ελλάδας. Ας συστηθώ πρώτα, όμως.
ο καιρός. Η μόνη μας τροφή ήταν λίγη μπομπότα,     Είμαι η Δέσποινα Αχλαδιώτη ή όπως με γνωρίζουν
που φύλαγε η μάνα στο κατώι. Πήγα στον πατέρα      οι περισσότεροι πλέον, η Κυρά της Ρω. Εδώ και
λίγη από αυτή. Στο δρόμο Γερμανοί. Πηγαίνουν       πολλά χρόνια, από το 1943 συγκεκριμένα, υψώνω
στο χωριό. Με βλέπουν και πυροβολούν. Μία          την ελληνική σημαία στη μικρή βραχονησίδα της
σφαίρα περνάει από δίπλα μου και καρφώνεται        Ρω, λίγο δυτικά του Καστελόριζου, κοντά στην
στο δέντρο. “Θα πεθάνω το νιώθω.” Κρύφτηκα         Τουρκία. Με αυτή μου τη συνήθεια και τη βαθιά
πίσω από ένα βράχο. Ευτυχώς έφυγαν. “Άγιο είχα     μου αγάπη για την Ελλάδα πέρασα και περνώ τις
αυτή τη φορά.” Μείναμε πέντε μέρες στο χωράφι      κακουχίες. Γιατί η ελληνική σημαία έχει για μένα
μέχρι να φύγουν από το χωριό. Την έκτη μέρα        μεγάλη σημασία.
ήρθε ο παραγιός… “Έφυγαν οι Γερμανοί… αλλά
όχι μόνο αυτοί.” “Μαζί και η μάνα σου, παιδί μου,        Υπάρχουν πολλές ερμηνείες που μπορούν
η γυναίκα σου Μανώλη, την επήρε μακριά μας η       να δοθούν στη σημαία μας. Μέσα σε αυτό το
αρρώστια… ” Φυματίωση ήταν τελικά. “Δεν ήξερα      μικρό χώρο εμφανίζεται η ιστορία, η θρησκεία,
καν τι είναι αυτό.” “Δεν μου έδειξε ποτέ πως ήταν  οι αγώνες του έθνους. Είναι το σύμβολο των
άρρωστη”. Λίγες μέρες αργότερα έρχονται κι         πολλών και κοπιαστικών αγώνων των Ελλήνων
άλλα μαντάτα. Σκοτώθηκε και ο θείος μου στο        αλλά και της αυτοθυσίας τους για τη διεκδίκηση
βουνό. “Πώς να τα αντέξω όλα αυτά;” “Ποιον να      και την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας τους.
πρωτοθάψω;” Έτσι απλά, οδυνηρά και γρήγορα         Επιπλέον, η σημαία διασφαλίζει και την ενότητα
έθαψα σχεδόν όλη μου την οικογένεια.               του ελληνικού λαού, καθώς είναι ένα σύμβολο,
                                                   με το οποίο οι απανταχού Έλληνες μπορούν να
                               Ελλάδα              ταυτιστούν και να θυμούνται την πατρίδα τους.
             (Κατερίνα Ρεκλείτη, Β2΄ Λυκείου)      Γι’ αυτό είναι σημαντικό, νομίζω, να τιμούμε το
                                                   μεγάλο αυτό σύμβολο της χώρας μας, όπως
Είναι ξημερώματα 28ης Οκτωβρίου. Σήμερα            εγώ θα συνεχίσω να κάνω μέχρι το τέλος των
           άρχισα να πονάω. Πονάω για τα χώματά    ημερών μου.
           μου, τα παιδιά μου, τον ήλιο μου, για
           μένα! Θέλουν να με αλλάξουν, να με        Η σημαία είναι το ιερότερο σύμβολο του
κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι.        έθνους μας
Θέλουν να διώξουν το γαλάζιο και το λευκό ή
να το κρατήσουν και να βάλουν επάνω του              (Παναγιώτης Τσώνης, Α2΄ Γυμνασίου)
εκείνο το σύμβολο θανάτου. Εκείνο που όποιος
το βλέπει τρέχει, και όποιος δεν το ασπάζεται      Ησημαία αποτελεί για μια χώρα, το
πεθαίνει. Έρχεται, λοιπόν, η ιταλική σημαία και                 ιερότερο, το πιο τιμημένο, το πιο
ο αγκυλωτός σταυρός, για να με κατακτήσουν.                     αγαπητό και το πιο υψηλό σύμβολο του
Πιστεύω, όμως, στα παιδιά μου! Το πιστεύω, θα με                λαού της. Αντιπροσωπεύει κάθε κράτος
προστατεύσουν! Το έχουν κάνει και άλλη φορά!       διεθνώς (π.χ. σε αγώνες αθλητικούς, συνέδρια,
Ποτέ δε δείλιασαν να προστατεύσουν τη μάνα         αποστολές κ.α.). Η σημαία είναι σύμβολο το οποίο
τους! Και όσα χαθούν, δε θα πεθάνουν, παρά         κάθε χώρα σέβεται και τιμά. Κάθε πολίτης την
θα τα κλείσω στην αγκαλιά μου, στα χώματά μου      κρατά με ευλάβεια, γιατί συμβολίζει την πατρίδα
και θα τα αναστήσω μαζί με τους αγγέλους, να       του, την ιστορία της, τους αγώνες του λαού της,
προστατεύουν τη μάνα τους και τα αδέλφια τους      το παρελθόν και το μέλλον της. Επίσης, η σημαία
από εκεί ψηλά! Προς το παρόν, όμως, πονάω.         συνδέεται με την ελευθερία και την ανεξαρτησία
Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά! Είμαι η       ενός κράτους, γι’ αυτό και κυματίζει ψηλά σε όλα
Ελλάδα και πονάω!                                  τα δημόσια κτίρια μιας χώρας. Κάθε πολίτης που
                                                   αγαπά και σέβεται την πατρίδα του πρέπει να
                                                   κρατά το σύμβολό της με καμάρι και περηφάνια
                                                   και να την υπερασπίζεται με κάθε τρόπο.
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14