Page 2 - 2015_21
P. 2

Τα νέα του σχολείου μας                                                                         2

        17η Νοεμβρίου 1974... 17η Νοεμβρίου 2015

              ην 17η Νοεμβρίου 2015 τιμήσαμε,
              όπως οφείλαμε, την επέτειο
              της εξέγερσης των φοιτητών

Τ στο Πολυτεχνείο της Αθήνας.
              Θυμηθήκαμε στιγμές της νεότερης
ιστορίας που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη
των ανθρώπων και έγιναν δρομοδείκτες για
όλους εμάς. Μαθητές του Γυμνασίου και
του Λυκείου, με το σεβασμό που ταιριάζει σε
ένα τέτοιο γεγονός, συμμετείχαν στη γιορτή,
προκάλεσαν συγκίνηση και κέρδισαν το
θαυμασμό όλων όσων την παρακολούθησαν.
Απήγγειλαν ποιήματα, διάβασαν πεζά

                                                Νικολαΐδης, Φαίη Σπηλιοτοπούλου, Ιωάννα
                                                Μανωλακάκη, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος,
                                                Βασίλης Βαμβακάς, Ιωάννα Κουτέλα, Σταματίνα
                                                Μπουγά, Παναγιώτα Πετροπούλου, Ειρήνη
                                                Κοτταρίδη, Γιάννης Νικολόπουλος, Σοφία
                                                Κοτταρέα, Διονύσης Δημητρέας, Άννα Τσιλίδη,
                                                Γιώργος Αντωνόπουλος, Μανώλης Γκίζας και
                                                Γιώργος Μάρας.

κείμενα, τραγούδησαν αγαπημένους στίχους,                        Σώπα μη μιλάς!
διακωμώδησαν τη συμπεριφορά και τη
νοοτροπία του τυραννικού καθεστώτος μέσα                             Αζίζ Νεσίν
από ένα μοναδικό θεατρικό δρώμενο. Κυρίως,
όμως, στηλίτευσαν την κατευθυνόμενη –              «Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ’ τη φωνή
ακόμα και σήμερα – προσπάθεια αρκετών              σου σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι
«ιθυνόντων» για παθητικοποίηση και καλλιέργεια  αργυρός η σιωπή είναι χρυσός». Τα πρώτα λόγια
«ωχαδερφισμού» δανειζόμενοι το κείμενο με        που άκουσα από παιδί έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα
τίτλο «Σώπα μη μιλάς» του Αζίζ Νεσίν, ενός
Τούρκου λογοτέχνη που γεννήθηκε στη Χάλκη                        μού λέγανε: «σώπα».
της Κωνσταντινούπολης το 1915, το οποίο και        Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
παραθέτουμε.                                        μου λέγανε : «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»

  Τους ευχαριστούμε όλους θερμά. Οι                       Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που
υπεύθυνες της γιορτής: Κατερίνα Κουλουμπού,       ερωτεύτηκα και μου λέγανε: «κοίτα μην πεις
Σταυρούλα Παπαβασιλείου. Η υπεύθυνη της
χορωδίας: Κωνσταντίνα Κορμά. Συμμετείχαν                        τίποτα, σσσσ….σώπα!»
οι μαθητές με σειρά εμφάνισης: Κυριακή             Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε. Και
Γιαννακοπούλου, Φωτεινή Κισκήρα, Μαρία              αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Αντωνοπούλου, Κατερίνα Ζέρβα, Αναστασία
Ιωάννου, Βασιλίνα Ναθαναήλ, Γιάννης                 Ο λόγος του μεγάλου η σιωπή του μικρού.
                                                  Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο, «Τι σε νοιάζει
                                                 εσένα;», μου λέγανε, «θα βρεις το μπελά σου,
   1   2   3   4   5   6   7