Page 2 - 2007 Αριθμός Φύλλου 27

2 Ιούνιος 2011

Τι να πρωτοπούμε για σένα; Πάνε πάρα πολλά χρόνια από τότε που ήρθες στο σχο-
λείο και έχτιζες υπομονετικά και στοργικά την Ομάδα Λογοτεχνίας. Πέρασαν τόσα
παιδιά από δίπλα σου και όλα έχουν να θυμούνται κάτι από σένα.
Ο εκρηκτικός χαρακτήρας σου, η φιλοσοφία σου, η χαρά σου, η λύπη σου, το γέ-
λιο σου, το χιούμορ σου περιέλουζε την αίθουσά μας. Το «μάθημά σου» ξεχωριστό.
Δεν το θεωρούσες, βέβαια, «μάθημα», γιατί το είχες στην ψυχή σου και το μετέδι-
δες σαν κάτι ιερό και αυτό μας άρεσε!

Μαζί σου είχαμε την άνεση να μιλάμε για οποιοδήποτε θέμα μάς απασχολούσε.
Μας μιλούσες μέσα απ΄την καρδιά σου. Μας ένιωθες όλα παιδιά σου.
Μας μιλούσες για τα πουλιά, τα ζώα, τα λουλούδια, τους τσιγγάνους που τόσο αγα-
πούσες….Σου δίναμε μια λέξη και την μεταμόρφωνες σε ιστορία...παραμύθι...
Κ.Σοφία, η απουσία σου μας θλίβει, μας στενοχωρεί...Χαμογελούσαμε όμως κάθε
φορά που έμπαινες στη Βιβλιοθήκη και μας αποκαλούσες «πεθερές» και
«γαμπρούς»...Χαμογελούσαμε κάθε φορά που θυμόμαστε αυτά τα γαλάζια μάτια με
το λευκό δέρμα, που ο χρόνος είχε αφήσει τα όμορφα σημάδια του...Χαμογελούσαμε
κάθε φορά που γράφαμε ένα κείμενο και μας μάλωνες για τα ορθογραφικά μας
λάθη...Χαμογελάμε κάθε φορά, γιατί πάντα στο μυαλό μας θα σε έχουμε χαμογελα-
στή, έτσι όπως έμπαινες στην αίθουσά μας.

Με παντοτινή αγάπη
Ομάδα Λογοτεχνίας