Page 2 - 2007 Αριθμός Φύλλου 27

2 Δεκέμβριος 2009

Είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του χριστιανικού κόσμου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη χρι-
στιανική εκκλησία, στην οποία ανήκουν οι περισσότεροι Έλληνες, είναι η δεύτερη σημαντικότερη
γιορτή μετά το Πάσχα.
Το όνομα «Χριστούγεννα» δηλώνει το σκοπό της γιορτής, δηλαδή τη γέννηση του Χριστού. Γιορ-
τάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες γιορτάζο-
νταν την ίδια μέρα με τα Θεοφάνεια. Τον 4ο αιώνα μ.Χ η 25η Δεκεμβρίου ορίστηκε ως η ημέρα γέννησης του Χριστού,
γιατί συνέπιπτε με το τέλος των 9 μηνών από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (25 Μαρτίου).
Πριν από τα Χριστούγεννα προηγείται νηστεία 40 ημερών. Πιστεύεται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι θα είναι
έτοιμοι να δεχθούν τη γέννηση του Χριστού με καθαρή ψυχή και σώμα.

Ηλιάνα Μαρνουτσίδου
(Μαθήτρια Β΄τάξης)

Οι καλικάντζαροι και το ζύμωμα

Οι καλικάντζαροι είναι ψηλοί, μαύροι και μαλλιαροί, έρχονται το Δωδεκαήμερο και κατεβαίνουν από τα

τζάκια στα σπίτια, για να μαγαρίσουν πράγματα.

Μια νύχτα πήγαν στο σπίτι μιας γυναίκας και φώναζαν: «Γειτόνισσα, γειτόνισσα, σήκω να ζυμώσεις, γιατί

έφεξε» κι ήταν ακόμα πριν από τα μεσάνυχτα. Η γυναίκα νόμισε πως της φωνάζει η γειτόνισσά της. Ση-

κώνεται, βάζει νερό, ζυμώνει, έγινε το ψωμί, ανάβει το φούρνο, το ρίχνει, καρτερεί να φέξει. Πού να φέ-

ξει, όμως.

Της φωνάζουν πάλι οι καλικάντζαροι, αλλά εκεί να και λαλούν τα κοκόρια.

Λένε τότε : «Σηκωθείτε να φύγουμε, λάλησαν τα κοκόρια». Λέει ο μεγάλος καλικάντζαρος «Ακόμα δε

φεύγουμε, μια φορά λάλησαν» Αλλά όσο να πει το λόγο, λάλησαν και πάλι και πάλι, τρεις φορές. Τότε λέει ο μεγάλος:

«Σηκωθείτε να φύγουμε, λάλησε μαύρος κόκορας κι άφησε τη γειτόνισσα. Να μη μας πιάσουν. Έτσι γλίτωσε κι αυτή.

Την παραμονή των Φώτων το πρωί παίρνουν οι άνθρωποι τη στάχτη και τη σκορπίζουν τριγύρω στα σπίτια για να φύ-

γουν οι καλικάντζαροι και να μην ξαναπατήσουν. Τους διώχνει ο παπάς που έρχεται ν’ αγιάσει τα σπίτια κι αυτοί τότε

λένε ο ένας στον άλλο: «Σηκωθείτε για να φύγουμε, γιατί έρχεται ο παπάς, ο παπάς με αγιασμό κι η παπαδιά με τη βρε-

χτούρα». Από τις Λαϊκές παραδόσεις του Νικόλαου Πολίτη

Ελένη Μαρνουτσίδου
(Μαθήτρια Β’ τάξης)

Ο θρύλος των καλικάντζαρων Ένα χριστόψωμο από την Κρήτη

Οι καλικάντζαροι εμφανίζονται την Παραμονή των Σ’ όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδας οι νοικοκυρές
Χριστουγέννων. Θρύλοι της πατρίδας μας αναφέ- ζυμώνουν τα χριστουγεννιάτικα ψωμιά με σπιτίσιο
ρουν ότι οι καλικάντζαροι προέρχονται από τα προζύμι, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, μέλι, ροδόνερο,
έγκατα της Γης. Όλο το χρόνο πελεκούν με τα τσε- σουσάμι και κανέλα με γαρίφαλα, για να μυρίζουν
κούρια τους το δέντρο που στηρίζει τη Γη για να ωραία.
το κόψουν. Όταν, όμως, πλησιάζουν οι γιορτές, ο Το χριστουγεννιάτικο ψωμί που σας παρουσιάζουμε το φτιάχνουν
Χριστός φτιάχνει τον κορμό του δέντρου. Τότε, οι οι γυναίκες στην Κρήτη. Το πλάθουν σε σχήμα στρογγυλό και
καλικάντζαροι θυμώνουν, ανεβαίνουν στη Γη και προσθέτουν σ΄αυτό οριζόντιες και κάθετες λουρίδες από ζυμάρι.
δημιουργούν διάφορα προβλήματα. Από τότε που Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι και στην υπόλοιπη επιφά-
εμφανίστηκε ο Αϊ-Βασίλης, ο θρύλος άλλαξε. Οι νεια «κεντούν» με το μαχαίρι, το πιρούνι ή το ψαλίδι διάφορα
καλικάντζαροι έγιναν πιο ήσυχοι και πλέον περνάνε στολίδια, όπως λουλούδια, φύλλα και καρπούς.
τον καιρό τους βοηθώντας τον Αϊ-Βασίλη να ετοι- Το χριστόψωμο είναι το ευλογημένο ψωμί του χριστουγεννιάτικου
μάσει τα δώρα για τα καλά παιδιά. τραπεζιού και από αυτό θα φάει όλη η οικογένεια. Ο νοικοκύρης
του σπιτιού θα το σταυρώσει και θα το μοιράσει δίνοντας ευχές.
Διονύσης Χρόνης
(Μαθητής Β’ τάξης) Πόπη Μπελλιά
(Μαθήτρια Β’ τάξης)