Page 4 - 2007 Αριθμός Φύλλου 27

4 Απρίλιος 2009

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης γράψαμε για το νερό στην αρχαία ελληνική Μυθολογία, στις λαϊκές παραδόσεις
και την ορθόδοξη χριστιανική λατρεία. Τα κείμενά μας τα στολίσαμε με εικόνες που ζωγραφίσαμε ή φτιάξαμε ξαναχρησι-
μοποιώντας μικροαντικείμενα. Έτσι παρακάτω θα διαβάσετε ένα μύθο και ένα παραμύθι .

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία η θεά Θέτιδα θέλοντας να κάνει τον γιό της τον Αχιλλέα, αθάνατο όταν βρέ-
φος το βάπτισε στα νερά της λίμνης της Στύγας. Όμως, επειδή τον κρατούσε από την πτέρνα, αυτό το μέρος του
σώματός του δεν βράχηκε και έτσι όταν τραυματίστηκε εκεί ο Αχιλλέας, πέθανε σε νεαρή ηλικία.

Ειρήνη Κοτταρίδη

Κάποτε, βαθιά μέσα σ΄ ένα πηγάδι, ζούσε μια μικρή σταγονούλα, που τ’ όνομά της ήταν Νού-

λα. Ένα καλοκαίρι που έκανε καύσωνα, η Νούλα, η σταγονούλα ένιωσε κάτι να την τραβάει

κατά πάνω και σε λίγα λεπτά καθόταν σ ’ ένα σύννεφο. Της άρεσε πολύ να ταξιδεύει πάνω στο

συννεφάκι αυτό. Μαζί με τις φίλες της, η Νούλα η σταγονούλα έκανε πολλά ταξίδια.

Πέρασε πάνω από ερήμους, θάλασσες και δάση, κι όταν γύρισε στον κήπο που έμενε ήθελε να

πει τα νέα στις αδελφές της, μα πριν φτάσει πάνω απ’ το πηγάδι είδε πράγματα φοβερά και

τρομερά. Είδε ανθρώπους με αυτοκίνητα που έβγαζαν καυσαέριο. Στη θάλασσα, είδε να ρί-

χνουν πετρέλαιο και στα δάση, έκοβαν τα δέντρα. «Αχ, άμυαλοι άνθρωποι, δεν σκέφτεστε το

σπίτι σας, τη γη και την καταστρέφετε.» Έπειτα άρχισε να κρυώνει. Όλες οι σταγονίτσες κρύωναν και μαζεύ-

τηκαν κοντά για να ζεσταθούν. Τότε, το συννεφάκι δεν τις άντεξε και άρχισε να τις ρίχνει στη γη. Η σταγονούλα

μας έπεσε σ’ ένα ποτάμι. Ήταν πολύ θολό ποτάμι αυτό, γεμάτο σκουπίδια, η Νούλα δεν μπόρεσε άλλο. Πήδη-

ξε έξω απ’ το ποτάμι. Εκεί τη ρούφηξε η γη τόσο βαθειά, που βρέθηκε στο νερό της. Ήταν καθαρό το νερό αυ-

τό, το μόνο που την στενοχωρούσε ήταν το σκοτάδι.

Κάποια στιγμή είδε το γαλάζιο ουρανό να απλώνεται από πάνω της. «Νάτο πηγάδι μου!» σκέφτηκε και μόλις βρήκε τη μαμά

της είπε «Πέρασα από πολλά όμορφα μέρη αλλά οι άνθρωποι όλο και τα καταστρέφουν. Μακάρι κάποτε να σταματήσουν και

να σκεφτούν τι κάνουν.» Πηνελόπη Ζερβάκη

Οι μαθητές της Β΄τάξης στα πλαίσια του εκπαιδευτικού μας προγράμματος ασχοληθήκαμε με τη θάλασσα. Με τη φαντασία
μας της δώσαμε φωνή και διαβάστε τι θα μπορούσε να μας πει.

Αν μιλούσε, λοιπόν, η θάλασσα θα μας έλεγε :

Να μην πετάμε σκουπίδια. Να μην βουλιάζουν καράβια. Να μην ρίχνουμε πετρέλαιο.

Να μην σκοτώνουμε τα ψάρια. Να μην σκοτώνουμε τα είδη υπό εξαφάνιση.

Να μην πετάμε σκουπίδια.