Page 6 - Εφημερίδα
P. 6

6

Τα Χριστούγεννα είναι μια πολύ σημαντική γιορτή κατά                         Ένας δικαστής που εκδίκαζε μια υπόθεση λίγο
την οποία ο Χριστός γεννιέται. Όλος ο κόσμος                                 πριν από τις διακοπές των εορτών, βρισκόταν
στολίζει τα σπίτια του και τους χώρους εργασίας                              σε καλή διάθεση.
του, βγαίνει έξω και ψωνίζει χριστουγεννιάτικα δώρα.                         -Γιατί βρίσκεσαι εδώ; ρωτάει τον κατηγορούμε-
                                                                             νο.
                                                        Το βράδυ της παρα-   -Επειδή ψώνισα πολύ νωρίς τα χριστουγεννιάτι-
                                                        μονής της Πρωτο-     κα δώρα!
                                                        χρονιάς τρώμε τη     -Αυτό δεν είναι ποινικό αδίκημα,
                                                        βασιλόπιτα και αργά  λέει έκπληκτος ο δικαστής. Πόσο
                                                        το ξημέρωμα          νωρίς τα ψωνίσατε δηλαδή;
                                                        έρχεται ο Αϊ-        -Λίγο πριν ανοίξει το κατάστημα.
                                                        Βασίλης και αφήνει
                                                        τα δώρα των παι-      Παίρνει ο Τοτός τηλέφωνο την
                                                        διών.                 αστυνομία και λέει:
                                                                              -Ο μπαμπάς μου τσακώνεται εδώ και μια
                                                                              ώρα με τον γείτονα.
                                                                              -Και γιατί δεν μας ειδοποίησες νωρίτερα;
                                                                              -Γιατί πριν νικούσε!!!!!!

                                                                       Η πιο τρελή ιστορία

   Περίπου 30 μέρες πριν τα Χριστούγεννα το διαφανές μπουκάλι είχε μια διαρκή συζήτηση με το επιεικές παντε-

   λόνι για το πότε θα στολίσουν τα αειθαλές δέντρο. Δεν μπορούσαν εύκολα όμως να αποφασίσουν, γιατί το ένα ήθελε
   να δει τον διεθνή αγώνα μπάσκετ και το άλλο τον διεθνή αγώνα ποδοσφαίρου. Τελικά αποφάσισαν; Για να δούμε.

   Παντελόνι : Έλα, σήκω, πάμε να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
   Μπουκάλι: Άσε με, επιτέλους. Σου είπα θέλω να δω τον αγώνα.
   Παντελόνι: Καλά πλάκα μου κάνεις; Από πότε είσαι τόσο τεμπέλης;
   Μπουκάλι: Πω πω! Από σήμερα! Εντάξει;
   Παντελόνι: Θα στολίσουμε το δέντρο. Πάει και τελείωσε!
   Μπουκάλι: Δε θα στολίσουμε το δέντρο. Πάει και τελείωσε! Ορίστε έληξε ο αγώνας. Συγχαρητήρια! Και τώρα τι

                  κατάλαβες;
   Παντελόνι: Πως ήρθε η ώρα να στολίσουμε το δέντρο.

   Μετά από πέντε μέρες τα πράγματα κάπως ηρέμησαν καθώς έκλεισαν μια συμφωνία ότι, μέχρι να στολίσουν το
   δέντρο, δε θα βλέπουν μπάσκετ και ποδόσφαιρο. Οι προετοιμασίες είχαν ήδη αρχίσει και τα πράγματα ήταν όλα
   στη θέση τους. Έφτασε και η έκτη μέρα, το στόλισμα του δέντρου.

   Παντελόνι: Πρόσεχε πως τα βάζεις. Λίγο πιο δεξιά… λίγο αριστερά…μμμμ άφησέ το εκεί.
   Μπουκάλι: Έχουμε κι άλλα;
   Παντελόνι: Αυτά δεν είναι τίποτα. Το δέντρο το ξέχασες;
   Μπουκάλι: Ωχ, Παναγία μου! Τι θα τραβήξω ακόμη!
   Παντελόνι: Ρούντολφ το ελαφάκι….
   Μπουκάλι: Μη συνεχίζεις, αρκετά έχω τραβήξει ως τώρα. Δε με λυπάσαι; Τι χρώμα μπάλες να βάλω στο δέντρο;
   Παντελόνι: Βάλεεεεε……. Κίτρινες όχι, όχι, όχι κόκκινες όχι, όχι , όχι μοβ ….
   Μπουκάλι: Θα μου πεις κάποια στιγμή;
   Παντελόνι: Καλά, βάλε χρυσές. Μμμμ …
   Μπουκάλι: Τέλος, μην πεις τίποτα.
   Παντελόνι: Εγώ ήθελα να σε ρωτήσω αν ήθελες πορτοκαλάδα.
   Μπουκάλι: Και το ρωτάς; Ακόμη εδώ είσαι!
   Παντελόνι: Καλά, καλά. Κουκλί το κάναμε πάντως.
   Μπουκάλι: Το κάναμε; Το έκανα κουκλί.

   Για να λέμε τα πράγματα όπως έγιναν, το επιεικές παντελόνι δεν έκανε τίποτα, μόνο κοιτούσε. Μπορεί αυτή η ιστο-
   ρία να είναι λίγο «τρελή», αλλά στην πραγματικότητα αυτό έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους. Και, για να μη λέμε
   πολλά, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11